All Categories
Featured
Table of Contents
33 De functie van praktijkondersteuner wordt ook vaak ingevuld door een wijkverpleegkundige die praktijkgebonden werkt aan één of meerdere huisartspraktijk(en) waarbij de doelpopulaties van huisarts en wijkverpleegkundige op elkaar worden afgestemd. Dit betekent dat er mogelijkheden ontstaan voor intensievere vormen van samenwerking en overleg tussen de reguliere wijkverpleegkundige en de huisarts / praktijkondersteuner (de Kruijf-Jenster et al., 1998; Van Weelderen & Kerkstra, 1998; Welling et al (Zorgverlening in de thuiszorg)., 1997).
De huisarts verschuift in dit geval de taken die behoren tot het verpleegkundig terrein aan de verpleegkundige. De verdere werkzaamheden zijn gelijk aan die in het praktijkgebonden model (Thuisverpleging Oudenaarde). Doordat de praktijkondersteuner ook deels werkt in de thuiszorg en deels voor de huisarts, kan de samenwerking tussen de huisarts en de thuiszorg worden verbeterd.
De cliënten populatie van de wijkverpleegkundige en de huisarts zijn op elkaar afgestemd, waardoor het gemakkelijker is om met elkaar afspraken te maken over de zorgverlening in het algemeen, maar ook om de zorg aan een specifieke cliënt op elkaar af te stemmen (Wat is de betekenis van zorgverlening). De verpleegkundige houdt dus geen (doelgroep)spreekuur meer in de hagro, maar alleen thuisbezoeken aan cliënten in het kader van haar werk bij de thuiszorg.
6) geeft een brede definitie van de term praktijkondersteuner; “een praktijkondersteuner verleent zorg aan cliënten van de betreffende huisarts en deze zorg kan in de huisartspraktijk of bij de cliënt thuis worden verleend”. Zorgverlening Puivelde. Ze hanteert het hiervoor beschreven model van Laurant et al. waarbij een onderscheid wordt gemaakt in vier functies van praktijkondersteuner aan de hand van het werkgebied en de taken, te weten: de praktijkondersteuner, de praktijkassistente, de wijkverpleegkundige en de transmurale verpleegkundige (van Oosterhout, 2000).
Aan het eind van haar onderzoek concludeert van Oosterhout (2000) dat deze indeling niet ideaal is. Wijkverpleegkundigen combineren hun functie vaak met de functie van praktijkondersteuner, waarbij het onderscheid niet altijd duidelijk is en de functie van transmuraal verpleegkundige is niet altijd praktijkondersteunend voor de huisartsen (Zorgverlening Puurs). 34 4. 2 Samenwerkingsverbanden met het ziekenhuis Ook vanuit de tweede lijn is de samenwerking met de wijkverpleging aan verandering onderhevig.
Dit heeft als gevolg dat steeds vaker verschillende organisaties bij de zorg betrokken zijn en er een behoefte ontstaat aan verpleegkundigen die zich hebben gespecialiseerd in een bepaalde ziekte, behandeling of cliëntengroep. Wat is de betekenis van zorgverlening. Verpleegkundigen uit de tweede lijn kunnen de rol van transmurale verpleegkundige vervullen door zorg te verlenen in de eerste lijn in samenwerking met de wijkverpleegkundige (van Oosterhout, 2000).
4. 2.1 De liaisonverpleegkundige De liaison- of transferverpleegkundige is vanuit de thuiszorgorganisatie in een ziekenhuis aangesteld om de overdracht van de zorg van de cliënt vanuit het ziekenhuis naar de wijkverpleging en/ of gezinszorg te regelen. De liaisonverpleegkundige kan werkzaam zijn voor een speciale doelgroep, zoals reumacliënten of ouderen die thuis complexe zorg nodig hebben (van Weelderen & Kerkstra, 1998).
2.2 Thuiszorgtechnologie Medische technieken worden steeds vaker vanuit het ziekenhuis naar thuis verplaatst, zodat mensen langer in hun eigen omgeving kunnen blijven en de intramurale zorg minder wordt belast. Op deze wijze ontstaan in de thuiszorg veel projecten met thuiszorgtechnologie. Zorgverlening. Deze zijn meestal gericht op pijnbestrijding, parentale voeding, stoma- en diabeteszorg.
In de eerste en de tweede lijn komen steeds meer verpleegkundig specialisten die transmuraal werken. De transmuraal verpleegkundig specialist is meestal in dienst van het ziekenhuis en doet zelfstandig spreekuur in de polikliniek en huisartspraktijk onder regie van het ziekenhuis. De verpleegkundig specialist neemt hierbij taken over van de medisch specialist en van de huisarts, hetgeen voor beiden niet alleen een taakverlichting betekent maar ook een verbetering van de kwaliteit van zorg voor de cliënt (Vrijhoef et al., 2001).
Op poliklinieken verschuiven steeds meer taken van de internist naar de diabetesverpleegkundige. De diabetesverpleegkundige leert cliënten insuline injecteren, geeft voorlichting en begeleiding en stelt ze in op insuline. Dit betekent dat de cliënten minder vaak door de internist gezien hoeven te worden (Frederix, 1998). Transmurale diabetesverpleegkundigen behandelen zelfstandig in de huisartspraktijk, stabiele, poliklinisch behandelde diabetes patiënten.
De verpleegkundig specialist geriatrie gaat in samenwerking met de geriater, op verzoek van de huisarts, op huisbezoek bij de geriatrische patiënt. In het Transmuraal zorgmodel geriatrie Maastricht (van Son et al., 2002) verleent de geriater in samenwerking met een verpleegkundig specialist geriatrie, op aanvraag van de huisarts, geriatrische zorg bij de cliënt thuis.
Het doel van het samenwerkingsmodel is het verbeteren van de doelmatigheid en de kwaliteit van zorg. De verpleegkundig specialist heeft als belangrijkste taken het bepalen van de functionele toestand van de cliënt en het coördineren van de zorg. Zorgverlening Windham. Ook in de regio Nijmegen bestaan sinds kort dergelijke initiatieven. Hier wordt onderzoek gedaan naar het geriatric intermediate care programme (GIP), een transmuraal zorgmodel waarbij de geriater, de huisarts en de verpleegkundige samenwerken om tot een betere functionele toestand van de zelfstandig wonende ouderen te komen (Melis, 2002).
2.4 Gezamenlijk consult Er ontstaat een groeiende aandacht voor de verbetering van de samenwerking tussen huisarts en specialist. Eén van de mogelijkheden om dit te bereiken, is het houden van gezamenlijke consulten van huisarts en medisch specialist. De huisarts leert op deze manier meer patiënten zelf te behandelen en de patiënten gerichter te verwijzen.
In grofweg de helft van de praktijken wordt een zorgprotocol uitgevoerd in samenwerking met de lokale ziekenhuizen. In het ziekenhuis en in de eerstelijns setting werken ook ‘diabetes specialist nurses’ (Pierce, 2000). Hun taken zijn met name voorlichting en educatie en het monitoren van de gezondheid van de patiënten (Winocour, 2002) Ouderenzorg In 1990 is in Schotland de Community Care Act in werking getreden waarin benadrukt wordt dat de zorg voor de ouderen meer in de eerste lijn dient te gebeuren in plaats van in verpleeghuizen. Zorgverlening Puurs.
De huisarts is bij wet verplicht om ten minste één keer per jaar al zijn patiënten van 75 jaar en ouder te zien - Zorgverlening Sint-Gillis-Waas. Geriaters worden een bepaald gebied toegewezen en werken met een interdisciplinair geriatrisch team en verwijzen de patiënt naar specifieke geriatrische diensten zoals opname op een geriatrische afdeling in een ziekenhuis, een psychogeriatrische afdeling in een psychiatrisch ziekenhuis of verpleeghuis en de aanvraag voor (gespecialiseerde) thuiszorg (Evans, 1997).
Tot begin jaren negentig is men bezig geweest met het herstructureren van de zorg. Voor de public ‘health nurses’ hield dit in dat hun rol werd uitgebreid. Thuisverpleging Mariakerke. Momenteel is hun functie het bevorderen en het tand houden van een gezonde levenswijze en het welzijn van het individu, het gezin en 38 de gemeenschap.
Diabetes In Zweden is de zorg voor mensen met diabetes georganiseerd in het eerstelijns gezondheidscentrum, het ziekenhuis of beiden. Het overgrote deel van de mensen met Type 1 diabetes worden gezien in speciale diabetes klinieken die gesitueerd zijn als poliklinieken in het ziekenhuis - Zorgverlening Liezele. Deze poliklinieken worden vaak verzorgd binnen de afdeling Interne Geneeskunde.
Om laatstgenoemde te consulteren, dient een verwijsbrief gevraagd te worden. Ook voor het bezoek aan/van een diabetesverpleegkundige moet betaald worden, maar daar staat tegenover dat insuline, diabetesmedicatie en het materiaal voor zelfonderzoek gratis zijn. Binnen de gezondheidscentra werken ook diëtisten die de cliënten kunnen begeleiden (Hjelm et al., 2002). De zorg is niet gestandaardiseerd en kan tussen gezondheidscentra verschillen.
Ouderenzorg In Zweden wordt aan veel demente patiënten in de eerste lijn zorg verleend Van de ongeveer 15. 000 nieuwe patiënten met dementie per jaar wordt minder dan een derde in de universitaire ziekenhuizen gediagnosticeerd. De overige patiënten worden in de eerste plaats door huisartsen gediagnosticeerd en daarna door hen of specialisten in de lokale ziekenhuizen gevolgd.
De meeste huisartsen kunnen daarbij terugvallen op zogenaamde dementie-teams die in de regel bestaan uit een of meerdere verpleegkundigen en een ergotherapeut (Olafsdottir et al., 1996). Ook in Zweden erkennen de huisartsen dat dementie een toenemend probleem is en uit onderzoek is gebleken dat huisartsen in de eerstelijns gezondheidscentra ook daar behoefte hebben aan een speciaal getrainde dementiecoördinator (een hiervoor opgeleide maatschappelijk werker of verpleegkundige) of dat één bepaalde huisarts zich met de ouderenzorg bezig houdt (Olafsdottir et al., 2001). Zorgverlening Bazel - Thuisverpleging Windham.
Als een huisarts niet beschikt over een praktijkondersteuner kan de gedifferentieerd wijkverpleegkundige een aantal taken van de praktijkondersteuner verrichten. Anderzijds wordt opgemerkt dat de huisarts soms AWBZ-taken (wijkverpleegkundige taken) laat verrichten door zijn praktijkondersteuner door deze in de thuissituatie of ten behoeve van de AIV in te zetten. Eén van de geïnterviewde huisartsen geeft aan dat hij de wijkverpleegkundige en de huisarts ziet als een generalistisch team, met korte communicatie lijnen.
Kies voor zorgverlening van Thuisverpleging Bornem (Klein Brabant)Table of Contents
Latest Posts
Stoma Temporarily
Medische Hulpmiddelen Fagg
Sps Stoma
More
Latest Posts
Stoma Temporarily
Medische Hulpmiddelen Fagg
Sps Stoma